Í eldstöðvakerfi Reykjaness er engin megineldstöð en þar er sigdalur, hraunbreiður, gjallgígar og gjóskukeilur. Í sjó við Reykjanes (fremst, fyrir miðri mynd) er drangur, Karl, sem er leifar gígs sem myndaðist í Reykjaneseldum á 13. öld. Ljósmynd: Oddur Sigurðsson/Veðurstofa Íslands. // Reykjanes has no central volcano and is dominated by a rift valley (graben), low-relief lava fields, as well as scoria and tuff cones. Peaking out of the sea (middle front) is Karl, which is a remain of a crater built up during eruptive episode (Reykjanes Fires) in the 13th century. Photograph: Oddur Sigurðsson/IMO

Jarðskjálftahrina í gangi við Reykjanestá

13.3.2025

• Allt að 600 jarðskjálftar hafa verið mældir hingað til
• Margar skjálftahrinur hafa átt sér stað á svæðinu síðan 2021
• Virknin gæti haldið áfram með hléum
• Engar skýrar vísbendingar um aflögun á svæðinu

Um kl. 14:30 í gær hófst nokkuð áköf jarðskjálftahrina nærri Reykjanestá. Mestur ákafi var í hrinunni í upphafi þegar um 50 – 60 jarðskjálftar mældust fyrstu klukkustundirnar. Þegar leið á daginn dró úr virkninni, en jókst síðan aftur skömmu fyrir miðnætti þegar jarðskjálfti af stærð 3,5 varð. Eftir að virknin jókst aftur í gærkvöldi færðist virknin aðeins vestar eins og meðfylgjandi mynd sýnir, þar sem bláir hringir sýna staðsetningu skjálfta sem urðu í upphafi hrinunnar í gærdag en gulir og rauðir skjálftar sem síðan urðu seint í gærkvöldi og nótt.

Alls hafa mælst um 600 jarðskjálftar í hrinunni og þar af sex skjálftar yfir M3 að stærð. Tilkynningar hafa borist um að skjálftarnir hafi fundist í byggð, þ.á.m. Grindavík sem er um 12 km austan við virknina. Hegðun hrinunnar hingað til sýnir að virknin getur dvínað og aukist svo skyndilega aftur. Síðan 2023 hafa fimm jarðskjálftahrinur orðið á sama svæði og virknin er núna. Auk þess hafa verið töluverðar hrinur þarna á árunum 2021 og 2022 svo dæmi séu tekin. Jarðskjálftarnir eru mögulega gikkskjálftar vegna breytinga á spennusviði á Reykjanesskaganum samhliða jarðhræringum þar síðustu ár. Aflögunarmælingar síðustu daga sýna engar skýrar breytingar sem myndi benda til að kvikuhreyfingar valdi jarðskjálftahrinunni.

Vísindafólk VÍ fylgist þó áfram náið með öllum tiltækum mælingum í kringum Reykjanestá, til að meta líklegustu orsök jarðskjálftahrinunnar.

Gögn úr Skjálfta-Lísu, jarðskjálftavefsjá VÍ. Kortið sýnir staðsetningu jarðskjálfta síðan um hádegi í gær 12. mars þar sem má sjá tvær mismunandi þyrpingar. Línuritið neðan við kortið sýnir uppsafnaðan fjölda jarðskjálfta frá því að hrinan hófst. Grafið uppi hægra megin sýnir stærðir jarðskjálfta, yfirfarna jarðskjálfta í dekkri lit og sjálfvirkar stærðir í ljósari lit. Súluritið hægra megin sýnir fjölda skjálfta á hverri klukkustund frá hádegi í gær.